Ja hoor, ik heb alles onder controle, dat klinkt fijn, of niet? Ik heb moeten zwoegen en zweten, ben helemaal uitgeput, maar alles is onder controle…
Vermoeiend hoor om die controle te behouden en waarvoor eigenlijk? Omdat je mind denkt te weten hoe je je leven het beste kunt leven? Dat jij het beste weet hoe jouw pad eruit moet komen te zien? Maar wat nu als je alle controle los laat en alles aan God (het Universum, Spirit, Bron, Energie, Universele Kracht, etc) overlaat?
Voel je meteen angst en stress? Maar wat nu als God een veel mooier pad voor jou heeft uitgestippeld, nog mooier en beter dan wat jij in je mind kunt bedenken? Is het dan niet het proberen waard om de touwtjes eens uit handen te geven?
Ik ben altijd een controlfreak geweest en af en toe komt deze gewoonte weer voorbij.
Een tijdje terug kreeg ik een geweldig inzicht, wat mij geholpen heeft om op een andere manier naar dit onderwerp te kijken. Ik wil het graag met je delen:
In september boekte ik een heerlijke retraite naar Bali. Van te voren nog even mijn verzekering gecheckt of daar ook een annuleringsverzekering bij zat. En wat ik anders nooit doe, bij het boeken van de vlucht had ik een extra vakje aangeklikt voor een aanvullende service, waardoor ik op de hoogte gehouden werd van de vertrektijden van het vliegtuig. Ik twijfelde nog wel even over de prijs. Voor dat zelfde geld kon ik zeker een maand naar mijn favoriete retraitecentrum in Spanje. Maar ik zag me al helemaal liggen op het strand op een zonnebed. Genieten van de zon en lekker de hele dag ascenden (mediteren), yoga, massages en natuurlijk lekker eten en verse fruitsapjes. Nog even wat zomerkleding en een nieuwe bikini gekocht voor extra voorpret.
Toen kreeg ik een telefoontje van mijn reisgenootje/vriendin dat de Agung Vulkaan op uitbarsten stond (en nog steeds staat). En of ik voor morgenavond kon doorgeven of ik de reis wilde annuleren of niet. Tja en hoe beslis je zoiets?
Niemand kan voorspellen wanneer, hoe groot, hoe krachtig en met wat voor gevolgen de uitbarsting zou zijn. Zelfs de wetenschappers niet, het enige wat ze kunnen voorspellen is dat hij gaat uitbarsten.
Je kunt de natuur niet onder controle houden.
Je kunt wel maatregelen nemen zoals mensen evacueren, het gebied afzetten en waarschuwingen verspreiden, maar meer niet.
Het enige wat ik kon doen was voor mijn eigen veiligheid kiezen en de reis te annuleren. Gelukkig had ik een goede verzekering, ik kreeg al mijn geld terug en doordat ik dat ene extra vakje had aangeklikt hoefde ik geen annuleringskosten te betalen!
En nu we toch al vrij hadden gevraagd en niet opnieuw konden worden ingeroosterd op ons werk, wilden we graag toch nog even weg. En waar beter naartoe dan ons “eigen” retraitecentrum, naar onze leraar in Spanje…Het centrum bleek al volgeboekt, maar op een of andere manier konden ze ons een paar dagen later toch een plekje geven. En toen we onze tickets wilde boeken hoorde we van een andere vriendin dat je het beste op een dinsdag kon boeken. Dan heb je blijkbaar meer kans op een lagere prijs. En inderdaad, 10 euro bespaard!
Ik had er natuurlijk voor kunnen kiezen om toch naar Bali te gaan, dus bewust een land te bezoeken waar gevaar dreigt. Maar ik heb me toch laten leiden door het Universum met respect voor de natuur en kijk hoe goed ze voor ons is! Ik heb zo’n voorgevoel dat we niet voor niets naar Spanje zijn geleid ;-).
En alles werkt zoals de natuur.
Stel je voor dat je ontslagen wordt. Je kunt je ontslag wel proberen te voorkomen door harder te gaan werken of met een advocaat je ontslag aanvechten, maar wat nu als het Universum iets veel beters voor jou in petto heeft? Iets veel mooiers? De enige manier om dat te ontdekken is om de controle los te laten. En mocht je allergisch zijn voor de term “los laten“, probeer de situatie dan meer ruimte te geven. De touwtjes eerst te laten vieren voordat je ze echt loslaat…En als je dan uiteindelijk toch los laat, geniet dan van de magie van het leven!